در روز بیستم جمادی الثانی سال پنجم بعثت - خانه پیامبر (ص) - با تولد دختری غرق در سرور و شادمانی شد. چشمان خدیجه (س) همسر پیامبر (ص)، از اشک شوق پر شد و محمد (ص) که نگاهش را به آسمان دوخته بود، در قنوتی زیبا؛ به درگاه خداوند سپاس گفت.  آنگاه شادمان و بی قرار کودک را درآغوش گرفت. پیامبر (ص) پیشانی او را بوسید و به چهره اش که آرام و با شکوه بود؛ نگریست. سپس فرمود: نام این دختر را به فرمان خداوند فاطمه می گذارم. خدیجه نیز با تبسمی شیرین و نگاهی مهربان، ابراز رضایت کرد.

فاطمه(س) در خانه بزرگ‏ترین انسان هستی پرورش یافت. پدرش، محمد مصطفی پیامبر(ص) اسلام (ص) و پیام ‏آور تکامل و تعالی الهی بشر بود. مادرش نیز خدیجه، بانوی بزرگ و نخستین زنِ مسلمان تاریخ بود. فاطمه از همان کودکی در مکتب وحی به تحصیل دانش پرداخت. پدرش ؛ برترین معلم بشر، نور وحی را بر فاطمه می ‏افکند و قلب پاک را مالامال حقایق الهی می کرد. گوش راز آشنای فاطمه، رازها را می ‏شنید و از لب‏های پرمهر پدر، تفسیر هستی می‏ آموخت. پدرش برترین شیوه‏ های تربیتی را در پرورش او به کار می ‏بست. او را  و حتی دست‏هایش را  می ‏بوسید و می‏ فرمود: فاطمه پاره تن من است».
تجلی کمال در شخصیت انسانها منحصر به مرد و یا زن نیست بلکه این موهبتی است که از طرف خداوند به انسان عطا شده تا او بتواند به حقیقت ذاتی خود پی ببرد و به حق؛ فاطمه (س) یکی از اسوه های کامل است که پیروی از او متضمن فلاح و رستگاری و نیل به عرصه کمالات و فضائل است .علاقه زیاد پیامبراسلام (ص) به دختر گرامیش حضرت فاطمه (س) از نکات قابل توجه در زندگی آن بزرگوار است. در جامعه ای که از دوران جاهلیت چندان فاصله نگرفته بود و ن و دختران منشاء افتخار و سربلندی نبودند، پیامبر (ص) به گونه ای با دخترش رفتار می کرد که دیگران را به حیرت وامی داشت.  پیامبر (ص)، فضیلت را در هرکس مشاهده می کرد؛ می ستود و تحسین می کرد . به عبارتی این روح بلند و فضائل برجسته فاطمه زهرا (س) بود که پیامبر(ص) را به تجلیل و تکریم وا می داشت . علاوه براین، پیامبر (ص) با پیش بینی حوادت آینده درصدد بود که در حال حیات حجت را بر همگان تمام نماید و بر حقانیت فاطمه زهرا(س) ؛ در شرایط دشوار آینده تاکید کند. روزی مردی به پیامبر (ص) گفت: چرا شما با هیچ­یک از فرزندان و دخترانت، همانند فاطمه رفتار نمی کنی؟ پیامبر (ص) در جواب او فرمود: تو فاطمه را نمی شناسی ، من از او بوی بهشت را احساس می کنم. تونمی دانی که رضای فاطمه، رضای خدا و غضبش غضب پروردگار است».