پدیدآور: قاسم حسن‌پور
ناشر: موزه عبرت ایران
تعداد صفحات: ۵۷۶
نگاهی اجمالی به تاریخ دوره پهلوی و مطالعۀ اسناد برجای مانده از جنایت‌های این رژیم بیانگر شب‌های دیرپا و ظلمت بی‌انتهای آن دوران است.
سردی سلول‌هایی که پشت دیوارهای بلند زندان، از هر طرف عرصه را بر مردان و ن
انقلابی تنگ کرده و قامت بلند و استوارشان را در تنگنای حصارها و زیر سقف‌های
کوتاه خم می‌کرد نیز نتوانست اندیشۀ آزاد و چشمان بیدارشان را اسیر و خاموش کند.
این نرده‌های فولادی و دیوارهای بلند، این سلول‌های درد و اتاق‌های شکنجه و این مأموران عذاب و شکنجه‌گران آزادی، حرف‌های زیادی دارند برای گفتن.
شکنجه گران می‌گویند» روایت‌گر اعترافات بهمن نادری‌پور (تهرانی) و فریدون توانگری (آرش)، دو تن از مشهورترین شکنجه‌گران ساواک در زمان شاه است که پس از انقلاب، در زندان یا در دادگاه بیان می‌کنند و سپس در رومه‌ها منعکس میشود. این کتاب بخشی است از کارنامۀ سیاه ساواک، به انضمام اسناد و آلبوم تصاویری از آن دوره که نمایان‌گر جنایات‌های این سازمان مخوف است.
تبیین نقش دستگاه اطلاعاتی در رژیم پهلوی و جایگاه آن، زمینه‌های پیدایش کمیتۀ مشترک ضد خرابکاری، بررسی فضای بازِ ی پس از سال ۱۳۵۵، فروپاشی دژ»، تصرف و تسخیر کمیتۀ مشترک و دستگیری شکنجه گران، اعترافات تهرانی، آرش و بقیه در هشت جلسه دادگاه، اعترافات دیگر بازجویان و شکنجه‌گران ساواک و در نهایت، اسناد و عکس‌های مستند از مطالب مهم این کتاب به شمار می‌آید.
درباره این سایت